Storm

Op het strand raast de wind nog harder door. Het zand waait over het strand alsof de zandkorrels elkaar achtervolgen. Alsof ze een race houden, wie het eerst aan de andere kant van het strand is...

Op een herfstige dag in oktober dwalen mijn gedachten af naar de tijd die achter mij ligt. Ik kijk naar buiten en zie een blaadje van de boom dwarrelen in de wind. Het blaadje is goudgeel van kleur en het lijkt alsof het danst en speelt met de wind. Ik laat mij meevoeren met dit beeld en voor ik het weet zit ik met mijn gedachten ver weg, ik ben terug op Texel.

Het is begin mei 2021, er raast een harde storm over het eiland. Het lijkt wel herfst in plaats van lente zeg ik hardop, alleen niemand die mij hoort. De wind raast en raast om onze caravan en maakt een bulderend kabaal. Ondanks dat het binnen warm en beschut aanvoelt pak ik mijn jas en ga ik naar buiten. De honden lopen met mij mee.

Samen wagen we ons door deze storm en lopen al beukend tegen de wind in richting de duinen. Het zand waait op en slaat tegen mijn gezicht. Ik trek mijn capuchon over mijn hoofd. Ik kijk omlaag naar mijn lieve trouwe metgezellen, ze kwispelen blij en rennen rond alsof ze zelf een zandkorrel zijn die dansen in de wind.

We lopen door en dalen af richting het strand. Op het strand raast de wind nog harder door. Het zand waait over het strand alsof de zandkorrels elkaar achtervolgen. Alsof ze een race houden, wie het eerst aan de andere kant van het strand is.

De wind klapt tegen mij aan, de oren van de honden wapperen in de wind. De golven razen over het water en slaan neer op het strand. Wat een machtig gezicht, wat een oerkracht, wat een power gaat eruit van deze wind.

Ik spreid mijn armen en laat me een stukje meevoeren met de storm, ik draai me om en laat me een stukje achteruit duwen. Ik adem diep de zeelucht in en voel de kracht van de natuur diep in mijn longen, diep in mijzelf. Ik kijk nog een keer naar de wilde zee en hoge golven. Langzaam draai ik mij om…

Samen met de honden loop ik gedragen door de wind en vol krachtige energie terug richting de duinen. Op de duinen kijk ik nog een keer om, terwijl ik daar sta verwonder ik mij over de kracht van de wind en de kracht van de zee. Ik draai mij weer om en neem deze kracht in mij mee